In de ochtend werd de leiding gebeld door Dr. Drew, de dinoloog. Hij had een dinosaurus gespot en vroeg of wij hem konden helpen zoeken. Na een stevig ontbijt gingen de kinderen met hun groepjes het bos in om Dr. Drew te helpen. Ze volgden sporen, beantwoordden vragen en kregen vervolgens hints over de dino waar ze naar aan het speuren waren. Hoe dichterbij het einde hoe meer sporen de kinderen tegenkwamen.
Eenmaal terug op de boerderij was er voor het eerste groepje even tijd om te relaxen. Sommige kinderen wilden douchen, maar de leiding was nog bezig met de grote schoonmaak. Toen het sanitair weer blinkend schoon was konden ze even lekker onder de douche springen.
Na de lunch was het tijd om de speurtocht even goed af te sluiten. Dr. Drew kwam langs om te kijken of de kinderen hadden ontdekt naar welke dinosaurus aan het speuren waren. In een grote kring namen we samen met de doctor nog één keer alle hints door. Al snel waren de kinderen het eens dat we wel op zoek moesten zijn naar een Tyrannosaurus Rex. Nadat ze met zijn allen de lokroep hadden gedaan van de T-Rex kwam de enorme dinosaurus op de groep af. Als dino-expert wist Dr. Drew natuurlijk precies hoe hij het beest moest temmen en konden de kinderen de T-Rex bewonderen en maakten we zelfs een groepsfoto met Dr. Drew en de T-Rex samen. Ook vertelde Dr. Drew dat deze Tyrannosaurus Rex waarschijnlijk de moeder is van het ei waar wij op passen.
Na alle waterspellen waren er natuurlijk veel kleren die op de waslijn hadden gedroogd. Met alle kinderen in een grote kring ging de leiding langs met alle kleren die inmiddels droog waren. Helaas staan niet in alle kleren en handdoeken namen, maar gelukkig herkennen de meeste kinderen hun eigen spullen.
Toen de kinderen hun spullen weer terug hadden, was het tijd om de koffers netjes te maken en de slaapzalen te vegen. Na zoveel spellen in het droge bos was het natuurlijk behoorlijk stoffig geworden. Maar dankzij de inzet van alle kinderen waren de slaapzalen in no-time weer toonbaar.
Het was weer een hele mooie zomerse dag dus konden de waterspellen niet achterwege blijven. De spellen die gespeeld werden waren American frisbee, watertrefbal, de boterhammenzakjesrace en sponsestafette. Vanwege de warmte deed iedereen extra zijn best om elkaar lekker nat te krijgen en dat had als gevolg dat de spellen niet altijd volgens de regels werden gespeeld. De kinderen hadden het heel erg naar hun zin gehad en ook de leiding heeft genoten van het water. Zoals dat hoort bij een middag met waterspellen eindigde de spellen in een watergevecht.
Voor het eten kregen de kinderen de tijd om hun natte kleren op te hangen of af te geven aan de leiding. Toen iedereen weer iets droog was, konden we aan het avondeten beginnen. We aten rijst, gemengde groenten met saté van Slagerij Gelderblom en pindasaus. Voor de vegetariërs was er natuurlijk een vegetarische variant gehaald door de keukenleiding. Toen alle kinderen hun buikjes rond hadden gegeten wat het tijd voor corvee. Er kwamen mooie melodieën uit de keuken, want tijdens het afwassen wordt er altijd gezongen.
Na het eten was het tijd voor “Tempo Toko”. Na de eerste toko wisten de kinderen wat voor snoep er allemaal was, dus konden we het tempo erin houden. Vooral de perziken en de Caramacs zijn erg populair, maar als die op zijn is er nog genoeg voor de kinderen om uit te kiezen.
Voor de kinderen van 6 tot en met 9 was het toen tijd voor het dierengeluidenspel in het bos achter de boerderij. De 14-jarigen mochten de dierengeluiden maken en deden dit dan ook enthousiast. De jonge kinderen hadden het erg naar hun zin en waren goed aan het zoeken waar de dieren konden vinden. Na dit spel kregen ze nog iets te drinken en toen was het tijd om tanden te poetsen en naar bed te gaan.
Het volgende en laatste spel was Jumanji. Hoewel de kinderen gewaarschuwd waren wat de gevolgen waren van het gooien met de dobbelsteen, gingen alle groepjes toch de uitdaging aan en stapten ze het spel binnen door hun dobbelsteen over het bord te laten rollen. Iedere worp zorgde ervoor dat er iets anders de kinderen overkwam. Zo was er een holbewoner die niets snapte van zaklampen en deze afpakte als hij een groepje te pakken kreeg. Er was ook een jager, als deze achter je aan zat kon je maar beter snel wegrennen! Als je door de jager getikt werd was je namelijk een van je drie levens kwijt. In alle chaos en achtervolgingen moesten de kinderen ook nog opdrachten voltooien om verder te komen op het Jumanji-bord. Zo moesten ze o.a. zoveel mogelijk spreekwoorden halen uit een afbeelding en raden welke woorden er werden voorgelezen, dit klinkt misschien makkelijk maar er was nog een addertje onder het gras: het personage had geen stem, dus moesten ze liplezen. Gelukkig hebben alle kinderen uiteindelijk “JUMANJI!” kunnen roepen, en konden we compleet terug naar de boerderij.
