Voor de kinderen van het Victorie Zomerkamp (en natuurlijk ook hun ouders) zal de dinsdag voor het kamp een dag zijn die niet heel veel te maken heeft met het aanstaande vertrek. Voor de leiding is dat traditioneel wel het geval, want dan is altijd de ‘knutselavond’ . Eigenlijk is het een beetje een onlogische naam, want heel veel wordt er dan niet geknutseld. In dit artikel een toelichting wat we dan wel vooral doen op deze voor het kamp erg belangrijke avond: opzoeken, uitzoeken en inpakken.
Om een uur of 7 verzamelt de leiding zich altijd in de speeltuin, waarbij het opvalt dat de meeste leiding volgeladen met tassen en dozen het terrein oploopt. Op zich is dat goed nieuws, want dat betekent dat de meeste voorbereidingen door de leiding al thuis zijn gedaan. Wat voor spullen dat zijn? Denk aan knutselmateriaal, prijsjes en spelmateriaal, maar ook bijvoorbeeld pleisters en verband om de EHBO-kist mee aan te vullen. Zo zie je maar dat voorbereidingen voor het kamp al vele weken (en voor sommige zaken zelfs maanden) voor het vertrek naar Otterlo plaatsvinden.
Nadat de leiding eerst even heeft genoten van een bak koffie of thee, kan het harde werken beginnen. Alle bergingen worden opengemaakt en de ladder wordt gepakt om op de zolder te kunnen komen. Overal begint de leiding met het opzoeken van spullen die (mogelijk) mee moeten met kamp. Bij droog weer raakt het speelveld bezaaid met kisten en kratten met spelmateriaal en verkleedkleding, terwijl de zaal binnen wordt gebruikt om alle keukenspullen en creatiefmateriaal te stallen. Tel daar een plein vol met licht- en geluidspullen bij op en het mag een heerlijke chaos worden genoemd.
Daar waar het leeghalen van bergingen en zolder nog zeer voorspoedig gaat, worden de volgende taken al een stuk tijdrovender. Een aantal leiding gaat op het veld aan de slag om al het spelmateriaal en de verkleedkleding uit te zoeken. Aan kapotte badmintonrackets en hoedjes hebben we niet zo veel, dus die kunnen gelijk in de prullenbak. Uiteraard moet gelijk weer een boodschappenlijstje worden gemaakt, want de weggegooide spullen moeten natuurlijk waar nodig weer worden vervangen. Ook moeten spullen worden gesorteerd: wat gaat wel mee en wat niet. Dit jaar lijken bijvoorbeeld de regenponcho’s niet heel erg noodzakelijk, maar kunnen we niet genoeg waterspelletjes, sponzen en emmertjes mee hebben. Ook is het meenemen van prinsessenjurken niet heel logisch als het thema bijvoorbeeld jungle is (voor de oplettende lezer: dit is GEEN hint over het thema van dit jaar, daar mogen jullie lekker naar blijven raden). Spullen die niet helemaal meer goed functioneren worden nagekeken en waar mogelijk gerepareerd. Zo kunnen we tot onze opluchting constateren dat onze bolderkarren weer helemaal opgelapt zijn en klaar zijn voor de lange tochten door het bos. Na al het reparatie- en uitzoekwerk worden kisten en kratten die dit jaar niet mee hoeven achterin de berging gezet, terwijl de spullen die wel mee moeten voor in de berging worden opgestapeld. De kisten die niet mee moeten, worden ook nog eens gemarkeerd, zodat het vrijdagavond makkelijk en snel inladen wordt.
Tegelijk met het uitzoekwerk op het speelveld wordt ook binnen hard gewerkt. De keukenprinsessen zoeken al het materiaal voor in de keuken uit, terwijl andere leiding het knutselmateriaal en algemene materialen uitzoekt. Zoals gebruikelijk wordt weer geconstateerd dat de pennen op zijn, op een of andere manier lijken deze ieder jaar te verdampen of te zijn opgegeten. Het boodschappenlijstje wordt ook hier weer verder aangevuld met benodigde spullen, dat wordt dus nog even snel boodschappen doen deze week. Ook hier geldt dat de uitgezochte kisten en kratten na het inpakken weer in de bergingen verdwijnen, klaar om vrijdagavond te worden ingeladen. Na al het uitzoekwerk wordt het toch tijd om de naam van de avond eer aan te doen: er kan worden geknutseld. De laatste voorbereiding voor de spellen worden gedaan, de liedjesboekjes worden geniet en de corveeklokken worden voorzien van de namen van kinderen die dit jaar mee gaan op kamp.
Ook op deze avond vliegt over het algemeen de tijd (bijpraten duurt namelijk ook lang), dus na het knutselen gaat iedereen lekker naar huis. Niet alleen zijn we weer een grote stap verder in de voorbereiding van het kamp, ook komt iedereen tot de conclusie dat het ‘kampgevoel’ nu echt toeslaat. De zin in het kamp wordt nu weer nog een stuk groter, gevoelsmatig zijn we er nu echt klaar voor. Gelukkig duurt het in de praktijk nog een paar daagjes, want we hebben toch echt nog even tijd nodig om de boodschappen en laatste voorbereidingen te doen…
Tot vrijdagavond allemaal!