2018

Op deze pagina is allereerst het verslag te lezen dat wij gedurende de kampweek 2018 hebben bijgehouden. Iedere avond (of was het nacht 😉 ), als de kinderen al lang lagen te slapen, was de leiding nog bezig met de ‘weblog’, zodat ouders en andere belangstellenden het kamp van afstand toch konden mee beleven. Verder op de pagina is een groepsfoto te vinden met de namen van alle deelnemers. Helemaal onderaan de pagina is als toetje nog een uitgebreid fotoverslag op de pagina gezet. Veel lees- en kijkplezier!

Verslag

De koffers zijn binnen – verslag vrijdag 13 juli 2018

Bijna op kamp

Na het aftellen van nachten en het rijkhalzend uitkijken naar het zomerkamp. Was het moment dan toch daar : alle kampgangers mochten hun koffer inleveren in de speeltuin. Alle soorten koffers kwamen langs , maar de leiding heeft het vermoeden dat de grote koffers toch wat in de meerderheid zijn!

Na een warm onthaal in de speeltuin mocht er doorgelopen worden uiteraard met koffer naar een lange tafel waar een viertal ervaren leiding iedereen ontving en er diverse vragen gesteld werden. Zodat ook dit jaar de leiding weer goed op de hoogte is.

De koffer ingeleverd , de informatie gegeven : tijd dus om de speeltuin weer eens op te zoeken ! In de speeltuin werd er door verschillende kinderen op onderzoek uitgegaan wat nou dit jaar het thema kon zijn en wat er allemaal in de kampweek zou gaan gebeuren. Helaas werd het juiste thema niet geraden waardoor het thema nog een mysterie zou blijven.Na veel “tot morgen” en “alvast welterusten ” werd er afgesloten. Nog 1 nachtje slapen en dan Victoriekamp 2018.

Kamp 2018 is begonnen – verslag zaterdag 14 juli 2019

Fotospeurtocht

Vandaag was het dan eindelijk zover: kamp 2018 is begonnen. Het duurde even voor de bus er was maar om 11.45 vertrokken we met een hele volle bus naar Otterlo. Gelukkig konden alle tassen en spullen ook mee in de bus. Na een ritje vol liedjes en snoepgoed stapten we uit op de boerderij. Dan begint het sjouwen en zoeken naar tassen en voor de 14-jarigen het zoeken naar hun slaapplek. Zij hebben dit jaar een heel bijzondere plaats gekregen in het kamp: hun eigen tent met loungegedeelte! Met ballonnen en lampjes is het daar heel gezellig. De jongens van 6-7-8 en 9 jaar slapen bij elkaar in de grote schuur en de jongens van 10-11- 12 en 13 jaar in het andere deel. De meiden onder de 14 jaar delen de kleine schuur.

Dan is het tijd voor de eigengemaakte lunch. De koeien zijn nog niet voorbereid op onze komst dus het is nog even wachten op de welbekende heerlijke melk. Tijdens de lunch werd bekend gemaakt wie met wie wanneer moest starten met de eerste superspeurtocht. Er was flink wat speurwerk nodig om het juiste pad te vinden. Onderweg kwamen we veel vragen over dino’s tegen. We schijnen ons dit jaar behoorlijk ver in het verleden te bevinden. Sommige kinderen hadden de eerste hints daarvan al in de speeltuin gezien.

We zijn op de boerderij!

Na de lange wandeling lusten alle kinderen ineens soep met brood. Als toetje gingen de appels ook snel er doorheen. De eerste corveeploeg wast de vele borden af terwijl kinderen even tijd voor zichzelf hebben. Dit besteden ze door te spelen, chillen, koeien bekijken en geitjes knuffelen.

Het leukste vinden de kinderen dat ze na het avondeten nog naar het bos mogen. Dan mogen echt de zaklampen mee en loop je ineens in het (schemer)donker in het bos. Als afsluiting van de dag wordt bij ieder kind gecontroleerd op teken en gaan de meest zanderige kinderen direct onder de douche. Morgen wacht ons weer een warme dag dus waarschijnlijk krijgen alle andere kinderen morgen ook spontaan een wasbeurt. (lees waterspellenJ)

Tot morgen..

Bergen en water – verslag zondag 15 juli 2018

Naar de bergen

De eerste hele kampdag begon met het inmiddels welbekende zonnetje. Een heerlijke start van de dag! De corveeploeg gaat altijd iets eerder uit zijn bed om alle ontbijtspullen te dekken. Hierdoor kan de rest zorgeloos aanschuiven. Vanochtend kregen we ook voor het eerst de overheerlijke verse melk uit Otterlo. Deze ochtend stond een spel op de zgn. bergen gepland. Yvonne en Rox hadden een nieuw spel bedacht: levend kolonisten van Catan. Een aantal kinderen kende het bordspel al waardoor de uitleg makkelijk te volgen was. Alle kinderen van klein naar groot konden in dit spel hun energie kwijt: er werd getikt, gehandeld en tactisch gespeeld. Uiteindelijk wisten het team van Leonie (erts) en het team van Lieve, onze nieuwe hulpleiding (hout) ieder een spel te winnen.

Het leek wel een woestijn op de bergen dus we hadden extra veel water bij ons en alle kinderen werden meerdere malen uitvoerig ingesmeerd. De kinderen waren zonder uitzondering enthousiast over dit nieuwe handelsspel. Deze komt zeker nog eens terug de komende jaren.

Bij terugkomst stond het middageten klaar en konden de kinderen daarna met gevulde maag zich klaarmaken voor het waterfestijn. Bikini’s en zwembroeken werden uit de koffers getrokken terwijl Charles, Karel, Inge en Leonie waterspellen klaarzetten op het veld. Om elkaar beter te leren kennen, werd begonnen met natte kennismakingsspellen. Deze zelfs in de schaduw omdat de zon te warm was.

Pret met water

Opgefrist gingen de verschillende groepjes aan de slag met waterballonnen, sponzen, emmers en zwembaden. Het ontaarde uiteraard in een gezellig watergevecht waarbij ook of juist de leiding niet werd gespaard.

Als klap op de vuurpijl was vandaag het eerste toko moment. Met hun portemonneetje rustig zoekend welke snoepjes het lekkerst zouden zijn. Dat duurde uiteraard wel even. Tot slot werd er nog een beroep gedaan op het groepsgevoel en kregen de kinderen allerlei samenwerkingsopdrachten te doen. De kinderen boven de 10 mochten nog een potje weerwolven voordat ook voor hen de dag voorbij was. Morgen staat ons weer een leuke dag te wachten met knutsels, spellen, lekker eten en natuurlijk zon!

Knutselmaandag – verslag maandag 16 juli 2018

Maandag is meestal knutseldag. Dit jaar natuurlijk in het thema oertijd. De kinderen gingen druk in de weer met pijl en boog maken, hutten bouwen, speksteen slijpen, kleien, rotstekeningen, haarbanden verven, koekjes bakken, pannenkoeken en oerdansen. De voorbereiding voor het spel in de middag waren ook gestart. 1 voor 1 kregen de kinderen te horen of ze dit jaar WEL of NIET de MOL zouden zijn. Het ene kind vindt het super leuk om de Mol te zijn. Dit betekent dat hij of zij stiekem moet zorgen dat spellen net niet lukken en dan zonder ontdekt te worden door zijn teamgenoten. Het andere kind is liever kandidaat en gaat proberen om de MOL te ontmaskeren. Eerst na het knutselen een welverdiende lunch op het vuistje, brood met knakworst.

Knutselen

Het was erg warm vandaag dus de spellen van ‘wie is de MOL’ waren in de schaduw. De jongere kinderen gingen snel op zoek naar alle jokers terwijl de ouderen elkaar al druk gingen verdenken. Voor het avondeten mochten ze nog een eindstem uitbrengen en daarna werd er druk stemmen geteld.

Nog even geduld voor de kinderen voordat de winnaars bekend werden gemaakt. Er kwam namelijk belangrijk bezoek. Dokter Drew bracht een bijzonder cadeau mee: In de oud papierbak zat onze geoloog die op zoek was naar iets. Het waren archeologisch verantwoorde vondsten en…..een echt dino-ei! De vraag was natuurlijk wie er voor het ei ging zorgen. Komende nacht mochten de kleine jongens er op passen. Gelukkig was er nog een plekje vrij op hun slaapzaal. De geoloog werd verdween weer in de oud papiercontainer en kreeg gratis een rondje over de boerderij. Een beetje duizelig kwam ze weer gezond eruit. Eindelijk was het toen tijd voor de onthulling van de 9 mollen. Allemaal

Wie is de mol!?

hadden ze het goed gedaan maar Angelina, Hannah en Julin waren uiteindelijk trotse mollen die gewonnen hadden. Dit betekent dat zij het minste geld hebben verdiend met hun groep en dat zij het minst verdacht werden. Er waren ook 3 kandidaten die winnaar waren. Zij hadden de juiste MOL aangewezen en zelf de meeste stemmen gekregen. Dit waren Hugo, Benthe en Kees.

Na een hele dag op de boerderij was het fijn om ’s avonds nog even het bos in te gaan. Vuur-water-spons is altijd goed! De ouderen mochten nog iets langer blijven en moesten in het donker op zoek naar kleine, donkere verstopte voorwerpen. Dat was een uitdaging die de kinderen enthousiast aan gingen. Ze moesten wel oppassen voor oermensen en dino’s in het bos.

Terug op de boerderij werd een groot deel van de leiding door de 14-jarigen ontboden. Afgelopen dagen was een groot deel van de leiding zijn key cords met fluiten kwijtgeraakt. Deze konden ze nu terugverdienen door breaklicht tocht te doen achter de boerderij in het dichte bos. De 14-jarigen hadden veel vragen verzonnen over hun afgelopen 8 jaar kampdeelname. En ze lieten ons natuurlijk behoorlijk schrikken.

Een leuke afsluiting van deze, wederom zomerse kampdag.

Speuren en water – verslag dinsdag 17 juli 2018

Speurtocht

In de ochtend werd de leiding gebeld door Dr. Drew, de dinoloog. Hij had een dinosaurus gespot en vroeg of wij hem konden helpen zoeken. Na een stevig ontbijt gingen de kinderen met hun groepjes het bos in om Dr. Drew te helpen. Ze volgden sporen, beantwoordden vragen en kregen vervolgens hints over de dino waar ze naar aan het speuren waren. Hoe dichterbij het einde hoe meer sporen de kinderen tegenkwamen.

Eenmaal terug op de boerderij was er voor het eerste groepje even tijd om te relaxen. Sommige kinderen wilden douchen, maar de leiding was nog bezig met de grote schoonmaak. Toen het sanitair weer blinkend schoon was konden ze even lekker onder de douche springen.

Na de lunch was het tijd om de speurtocht even goed af te sluiten. Dr. Drew kwam langs om te kijken of de kinderen hadden ontdekt naar welke dinosaurus aan het speuren waren. In een grote kring namen we samen met de doctor nog één keer alle hints door. Al snel waren de kinderen het eens dat we wel op zoek moesten zijn naar een Tyrannosaurus Rex. Nadat ze met zijn allen de lokroep hadden gedaan van de T-Rex kwam de enorme dinosaurus op de groep af. Als dino-expert wist Dr. Drew natuurlijk precies hoe hij het beest moest temmen en konden de kinderen de T-Rex bewonderen en maakten we zelfs een groepsfoto met Dr. Drew en de T-Rex samen. Ook vertelde Dr. Drew dat deze Tyrannosaurus Rex waarschijnlijk de moeder is van het ei waar wij op passen.

Thema

Na alle waterspellen waren er natuurlijk veel kleren die op de waslijn hadden gedroogd. Met alle kinderen in een grote kring ging de leiding langs met alle kleren die inmiddels droog waren. Helaas staan niet in alle kleren en handdoeken namen, maar gelukkig herkennen de meeste kinderen hun eigen spullen.

Toen de kinderen hun spullen weer terug hadden, was het tijd om de koffers netjes te maken en de slaapzalen te vegen. Na zoveel spellen in het droge bos was het natuurlijk behoorlijk stoffig geworden. Maar dankzij de inzet van alle kinderen waren de slaapzalen in no-time weer toonbaar.

Het was weer een hele mooie zomerse dag dus konden de waterspellen niet achterwege blijven. De spellen die gespeeld werden waren American frisbee, watertrefbal, de boterhammenzakjesrace en sponsestafette. Vanwege de warmte deed iedereen extra zijn best om elkaar lekker nat te krijgen en dat had als gevolg dat de spellen niet altijd volgens de regels werden gespeeld. De kinderen hadden het heel erg naar hun zin gehad en ook de leiding heeft genoten van het water. Zoals dat hoort bij een middag met waterspellen eindigde de spellen in een watergevecht.

Voor het eten kregen de kinderen de tijd om hun natte kleren op te hangen of af te geven aan de leiding. Toen iedereen weer iets droog was, konden we aan het avondeten beginnen. We aten rijst, gemengde groenten met saté van Slagerij Gelderblom en pindasaus. Voor de vegetariërs was er natuurlijk een vegetarische variant gehaald door de keukenleiding. Toen alle kinderen hun buikjes rond hadden gegeten wat het tijd voor corvee. Er kwamen mooie melodieën uit de keuken, want tijdens het afwassen wordt er altijd gezongen.

Na het eten was het tijd voor “Tempo Toko”. Na de eerste toko wisten de kinderen wat voor snoep er allemaal was, dus konden we het tempo erin houden. Vooral de perziken en de Caramacs zijn erg populair, maar als die op zijn is er nog genoeg voor de kinderen om uit te kiezen.

Jumanji

Voor de kinderen van 6 tot en met 9 was het toen tijd voor het dierengeluidenspel in het bos achter de boerderij. De 14-jarigen mochten de dierengeluiden maken en deden dit dan ook enthousiast. De jonge kinderen hadden het erg naar hun zin en waren goed aan het zoeken waar de dieren konden vinden. Na dit spel kregen ze nog iets te drinken en toen was het tijd om tanden te poetsen en naar bed te gaan.

Het volgende en laatste spel was Jumanji. Hoewel de kinderen gewaarschuwd waren wat de gevolgen waren van het gooien met de dobbelsteen, gingen alle groepjes toch de uitdaging aan en stapten ze het spel binnen door hun dobbelsteen over het bord te laten rollen. Iedere worp zorgde ervoor dat er iets anders de kinderen overkwam. Zo was er een holbewoner die niets snapte van zaklampen en deze afpakte als hij een groepje te pakken kreeg. Er was ook een jager, als deze achter je aan zat kon je maar beter snel wegrennen! Als je door de jager getikt werd was je namelijk een van je drie levens kwijt. In alle chaos en achtervolgingen moesten de kinderen ook nog opdrachten voltooien om verder te komen op het Jumanji-bord. Zo moesten ze o.a. zoveel mogelijk spreekwoorden halen uit een afbeelding en raden welke woorden er werden voorgelezen, dit klinkt misschien makkelijk maar er was nog een addertje onder het gras: het personage had geen stem, dus moesten ze liplezen. Gelukkig hebben alle kinderen uiteindelijk “JUMANJI!” kunnen roepen, en konden we compleet terug naar de boerderij.

Kwartetten, bos en disco – verslag woensdag 18 juli 2018

Na de spooktocht van gisteravond startte de dag wat later dan afgelopen dagen. Een beetje uitslapen dus voor de liefhebbers. Een rustig ontbijtje en gezellige corvee activiteit is een goed begin van de dag. In de keuken is het overigens altijd super gezellig: Het kamplied en het corveelied hangen op  en het afwassen van 70 borden is snel gedaan tijdens het zingen.

Levend kwartet

Daarna was het tijd voor onder andere het team van de gele hoepel. Zij konden onder enthousiaste leiding van Karel hun energie kwijt bij het levend kwartet tegen drie andere teams (die natuurlijk geen enkele kans maakten). In tegenstelling tot 2 jaar geleden waren er gelukkig dit jaar geen schaafwonden tijdens dit spel. Er was wel enige onduidelijkheid over de circels waar in gespeeld werd. Leiding heeft hierin altijd moeite om zich aan de regels te houden. Team gele hoepel werd ondanks hun fantastische inzet en fanatisme toch geen eerste. Het groene team van Samantha was het gelukt te winnen!

Na nog een fanatieke ronde spelen, was er nog tijd voor een potje gevangenistrefbal. Met 56 kinderen kan dit ook in 1 groot spel.

De 15 broden voor onze lunch stonden na dit intensief ochtendmoment klaar om verslonden te worden. Dit gaat erg snel.

Bosspel

In de middag weer naar het bos voor een bijzonder spel. Alle groepjes werden bekendgemaakt en werden ze succes gewenst met hun spel. Tijdens hun tocht door het bos kwamen ze de rechtbank tegen, oegaboega, pfffft en de broer van oegaboega. Ze moesten zelf uitzoeken wat ze moesten doen. Dit duurde even maar daarna werd enthousiast gezocht naar de ingrediënten om vuur te maken. Tot slot nog ouderwets levend stratego om de middag af te sluiten in het bos. Bij levend stratego worden twee legers van 54 mensen het bos ingestuurd om de vlag van het andere team te veroveren. Door een list werd de vlag van het rode team snel gevonden.

Terug op de boerderij konden de kleinere kinderen snel onder de douche en was het uitrusten geblazen. De koeien werden gemolken en dat is voor een aantal kinderen een dagelijks feestmoment. Tijdens het eten drinken we ook graag deze verse melk.

Liedjes zingen deden we vandaag ook uitgebreid na het eten. En natuurlijk werden ook de kaarten uitgedeeld.

Tijdens de toko maakte iedereen zich op voor de disco. Dit dansen werd door iedereen enthousiast gedaan. Morgen wacht ons een fijne dag op de Zanding waar we dankzij onze sponsor Groeneweg B.V. naar toe kunnen.

Naar de zanding – verslag donderdag 19 juli 2018

Naar De Zanding

Hieperdepiep hoera! We hebben een jarige vandaag dus de dag begon met slingers, een versierde stoel, zingen, kadootjes en appeltaart. Na de taart maakte iedereen een eigen lunchpakket en de leiding plakte alle namen op de zakjes. Op die manier hebben we op de zanding snel onze lunch. Met schepjes, emmertjes en opblaasdieren vertrekken we naar de zanding. Alle kinderen in hun zwembroek, goed ingesmeerd in een lange rij op weg. ‘Waar we ook heengaan’…….zingen we dan zo hard mogelijk! ‘Op weg naar de Zanding’ ….

Op de zanding is een diep en een ondiep gedeelte. De kinderen onder de 9 jaar mogen alleen met leiding in het diepere stuk. De kinderen vinden het heerlijk zo’n dagje in het water en in het zand. Tussendoor nog een traktatie van de jarige en een heerlijk stukje watermeloen.

Dropping

Op de terugweg liepen de 14-jarigen ineens verkleed als oermensen, dino en een zebra. Zo houden ze altijd een leuke herinnering aan het victoriekamp.

Op de boerderij allemaal in de rij voor de douche en nog even spelen, geitjes aaien, koeien kijken en konijntjes knuffelen. De keukenploeg heeft lekker hamburgers gebakken en met een flinke portie patat gaat dat er goed in bij iedereen.

Dan volgt wederom het zingen en de postronde. De kampleiding heeft een extra verrassing in petto: extra toko!

Met snoep gevuld gaan de kleintjes voor een avondspel het bos in. Ze gaan daar op zoek naar de juiste code. Met lampjes aan een tak komen ze weer terug. Ook voor hen een verrassing: vandaag mogen zij eens het weerwolvenspel spelen.

De groten chillen en worden daarna nog even afgemat met een renspel op het veld. Zij moeten zich voorbereiden op een nachtelijke tocht door Otterlo. Morgen zullen jullie horen hoe dat is verlopen.

De bonte avond – verslag vrijdag 20 juli 2018

De laatste echte kampdag vandaag. Opruimen geblazen! Alvast zover mogelijk je eigen koffer inpakken. Dit betekende ook dat alle kinderen op zoek moesten naar hun inmiddels droge handdoeken. Bij deze ook alvast de vraag voor komend kampjaar aan alle ouders: schrijf alsjeblieft de naam van uw kind op alle handdoeken! Bij meer dan 1 witte of blauwe handdoek weet niemand meer welke van hem of haar is (deze vraag geldt trouwens ook voor de rest van kleding). Mocht u bij thuiskomst nog spullen missen, graag even kijken bij de gevonden voorwerpen.

Brunch

Tijdens het opruimen wordt er ook druk geoefend voor de bonte avond. Goocheltrucs, dansjes en quizen worden uitvoerig voorbereid, outfits worden uitgezocht en de attributen gesorteerd. Een jaarlijkse traditie is de wandeltocht naar het dorp. Eindelijk mag al het geld uit de portemonneetjes worden opgemaakt. Vele souvenirs en hebbedingetjes worden gekocht en verdwijnen even in een krat. Pas in de bus krijgen ze deze kadootjes mee in hun rugzak. Ook het liedjesboekje, kamplied en andere aandenkens aan dit jaar worden dan uitgedeeld.

De keukenploeg heeft zich uitgesloofd om voor ons vandaag wraps klaar te maken. Crème fraîche en guacamole zijn bij velen onbekend maar laat zich goed smaken. Sowieso zijn we de afgelopen week erg verwend met heerlijk eten. Al het vlees werd overigens gesponsord door Slagerij Gelderblom-Gorinchem. Hiervoor zijn we natuurlijk erg dankbaar want er gaat nogal wat vlees doorheen in een week. Voor de vegetariërs is er altijd een vervangende portie.

Bonte avond

Om 20.00 uur startte de bonte avond met dit jaar 3 presentatoren. De kinderen hebben er een gedenkwaardige show van gemaakt. Ze durfden zelfs Charles nat te gooien! De hubbabubba challenge zat er ook weer bij en een prachtige dans van alle 14-jarigen. Dit jaar nemen we van 10 kinderen afscheid. Voor hen was het de laatste bonte avond, de laatste disco en de laatste la bamba. Door alle 12- en 13 jarige meiden werden ze op toepasselijke wijze uit de zaal gezongen.

Een klein jubileumfeestje was er ook dit jaar: Karel en Michel zijn dit jaar voor de 10e keer mee als leiding. Als verrassing was de rest van leiding verkleed in de thema’s van de afgelopen 10 jaar. Aan Karel en Michel de taak om de juiste data bij de juiste thema’s te plaatsen. Dat bleek een lastige opgave.. Gelukkig konden een paar 14-jarigen de foutjes snel eruit halen. Na de disco snel het bed in zodat de leiding aan de slag kan met opruimen. Oud-leiding Job is vanavond even gekomen om hiermee te helpen. Wederom door sponsoring van Groeneweg B.V. komt Job met een busje. Hij kan hierdoor al een heleboel spullen meenemen naar Dordrecht.

Morgen dan de laatste spulletjes en wachten op de bus zodat we alle familie weer snel kunnen omarmen. Kamp is super leuk maar thuiskomen is toch ook een fijn onderdeel.

De terugreis – verslag zaterdag 21 juli 2018

Het was alsof je drie uur naar een film zit te kijken, maar de laatste vijf minuten niet worden uitgezonden: het laatste verslag ontbrak! Tot aan de bonte avond hebben we tijdens kamp netjes iedere keer een verslag en fotoserie op deze site geplaatst, maar (sorry, sorry) een verslag van de laatste dag van kamp ontbrak nog steeds. Tot nu toe dan, want na uitrusten van kamp, ziekte en drukke werkzaamheden is het hier dan eindelijk: een verslag van de terugreis (en de voorbereidingen hiervoor).

Als we de draad helemaal goed willen oppakken, gaan we nog even terug naar de vrijdagavond. Het vorige verslag eindigde bij de bonte avond, maar daar hield de avond nog niet op. Het begon met een korte, maar spetterende disco. De bonte avond was namelijk iets eerder afgelopen dan verwacht, dus we hadden nog tijd om een half uurtje te swingen en dansen. Van de mogelijkheid werd gretig gebruik gemaakt, het laatste beetje energie werd op de dansvloer opgemaakt.

Het laatste ontbijt

Na de disco was het voor de kinderen tijd om naar bed te gaan. Een deel van de leiding ging aan de slag om alle spullen (voor zover mogelijk) op te ruimen en in te laden. De rest van de leiding zorgde er voor dat de kinderen richting bed gingen, al waren de 14-jarigen (uiteraard) zelf nog niet van plan om de tent op te gaan zoeken. Zij wilden nog wel een late boswandeling gaan doen, voor slapen was het volgens hen nog echt te vroeg. Nadat ze leiding hadden geregeld die wel mee wilden, gingen ze dan ook op pad. Uiteindelijk ging het ze niet om het wandelen zelf, want in het bos werd het al snel een plekje gaan zoeken om rond te gaan hangen. Gezelligheid troef dus! Op de boerderij raakten we al snel aan kant, dus dat zou de volgende ochtend een hoop werk gaan schelen. Terwijl de leiding nog even gezellig aan het nababbelen was, kwamen de 14-jarigen weer terug. Nu was het toch echt tijd om te gaan slapen, morgen zou het weer vroeg dag zijn.

Op een of andere manier (al dan niet met hulp van enkele leiding) was het voor sommigen erg vroeg dag, want toen om een uur of acht de wekker voor iedereen ging (lees: Charles iedereen wakker ging maken), waren er al veel kinderen wakker en druk bezig om de spullen op te ruimen. Uiteindelijk werd iedereen met zachte dwang uit bed geholpen, zodat we allemaal aan de slag gingen. Koffers en tassen werden ingepakt en naar buiten gebracht. Nadat iedereen klaar was, konden we voor een laatste keer ontbijten. Na het ontbijt hielpen de oudste kinderen om nog even de laatste dingen op te ruimen, terwijl de jongere kinderen werden beziggehouden op het speelveld. Op dit veld werden aan iedereen de vergeten kleding en handdoeken getoond. Iedereen die iets als zijn of haar eigendom herkende, kon dit nog even snel in de tas stoppen. Hierna waren we klaar voor vertrek.

In de bus

De bus was redelijk op tijd, al kwam al snel wat vervelend nieuws: vanwege wetgeving moesten we nog een half uurtje wachten voordat de chauffeur met ons op pad mocht. Na deze wachtperiode konden we op pad richting Dordt. De reis verliep verder aardig voorspoedig: weinig files en de Papendrechtse brug werkte ook een keertje goed mee. Helaas waren wel een aantal kinderen ziek, dus voor hen verliep de reis wat minder prettig. Gelukkig konden ze na terugkomst lekker snel naar hun eigen bedje. Toen we in Dordt de Heijsterbachstraat inreden, zagen we al weer heel veel ouders, opa’s en oma’s en broertjes en zusjes die ons opwachtten. Dat is nog eens fijn thuiskomen!

Hier komt het verslag van het kamp toch echt tot een einde. We hopen dat iedereen het weer erg naar de zin heeft gehad, wij in ieder geval wel! Bij deze willen wij de kinderen, ouders, vrijwilligers en sponsoren bedanken voor hun bijdrage aan het kamp. Dankzij jullie was het kamp 2018 helemaal super. Tot volgend jaar?!

Deelnemers

Groepsfoto kamp 2018

De volgende kinderen namen deel aan het Victorie Zomerkamp in 2018:

Abel, Andy, Angelina, Arjuna, Axel, Benthe, Bob, Daan, Darwin, Evi, Fanny, Fé, Fleur, Hannah, Helena, Hugo, Ishtar, Janne, Jasmijn, Jay V, Jay W, Jeffrey, Jeroen, Jesse, Jessie, Joséfiena, Julin, Keandro, Kees, Kenji, Kim D, Kim M, Lara, Levina, Lizzy, Luc, Lucas, Mandy, Mika, Milan, Noah, Pien, Pieter, Reinout, Savitri, Sterre, Tess, Tessa, Tika, Tim K, Tim van V, Timon, Tynko, Valerie, Vienna en Xylander

De leiding:

Charles, Demi, Giovanni, Inge, Isabel, Jodie, Karel, Leonie, Lieve, Matthijs, Michel, Niki, Roeland, Roxanne, Samantha en Yvonne

Fotoverslag


Geplaatst

in