Om alvast in de stemming voor het Victorie Zomerkamp te komen, spreken we in de weken voor het kamp nog even met een aantal leiding. Dit jaar zijn we daar een beetje laat mee, maar dat maakt het niet minder leuk! We kletsen dit keer bij met ervaren (hoofd)leiding Charles.
Hoi Charles. De meeste ouders en kinderen kennen jou natuurlijk al, maar toch: zou je jezelf kort kunnen voorstellen?
Natuurlijk kan ik dat. Ik ben 43 jaar en ik ben opgegroeid vlak bij de speeltuin. Mijn vader en moeder waren toen ik klein was al bij Victorie betrokken, dus ik kom er al sinds ik baby was. Verder hou ik het qua hobby’s erg in de buurt, want ik kom ook graag in het voetbalstadion een paar honderd meter verderop. Behalve dat ik graag mijn club supporter, doe ik ook daar vrijwilligerswerk. Verder sport ik graag, ik ben regelmatig in een sportschool of op een racefiets te vinden.
Je bent een van de meest ervaren leiding op kamp, maar hoeveelste kamp wordt het komend jaar nou precies voor jou?
Ik zou bijna zeggen: ‘dat is niet te tellen!’ Maar ik ga toch mijn best doen. Omdat mijn ouders allebei als leiding mee gingen op kamp, ging ik ook al mee sinds ik 2 jaar oud ben. De eerste jaren lekker bij mijn moeder in de keuken, pas later mocht ik ook mee het bos in. Ik ben gewoon mee blijven gaan totdat ik 14 jaar was, dus dat levert 13 kampen als kind op. In 1997 ben ik gevraagd om als leiding mee te gaan op kamp, daar heb ik heel snel ja op gezegd. Dat betekent dat ik dit jaar dan voor de 24e keer mee ga als leiding. Bij elkaar is dat 37 jaar, ik voel me ineens heel oud nu… ?
Zonder al te veel te verklappen; wat vind je van het thema van dit jaar?
Erg leuk! Bij sommige thema’s zie ik zelf niet veel mogelijkheden om dit te verwerken in bijvoorbeeld spellen, verhalen, decoraties en de bonte avond, maar met dit thema kan ik helemaal los. Ik heb er nu al zin in!
En als je terugkijkt naar de thema’s van afgelopen jaren, welk thema vond je dat het leukst en waarom?
Dan zeg ik toch smurfen, al is dit even geleden. Iedere dag als smurf op de boerderij of in het bos (post,post,post), ik vond het smurftastisch. En Gargamel was ook onvergetelijk, zelfs na kamp (tijdens de dia-avond) nog. Op bijna alle foto’s van mij dat jaar zie ik mezelf met een blauw geschminkt hoofd, haha.
Er is genoeg te doen op kamp, maar waar verheug jij je altijd het meest op?
Ik vind de bosspelen in het donker altijd fantastisch, zeker nu we tegenwoordig veel meer mogelijkheden hebben met licht, geluid en andere effecten. Ook de bergen vind ik altijd erg leuk. En als hoofdleiding verheug ik me er ook altijd op als iedereen na een leuk kamp weer veilig thuis komt, het is toch een flinke verantwoordelijkheid als je met een bus vol kinderen op pad gaat.
Wat is het gekste dat je op kamp hebt meegemaakt?
Dat is een moeilijke vraag, zo veel gekke dingen en momenten om uit te kiezen. Maar ik denk dat ik dan toch kies voor het tentenkamp, al was ook dat jaren geleden. De boer en boerin hadden een planningsfout gemaakt, waardoor ze dachten dat we een week eerder zouden komen. Toen we niet op kwamen dagen, was het snel paniek, want er was nu sprake van een dubbele boeking een week later. Toch hadden ze een mooie oplossing, want toen we een week later kwamen, stond er midden in het weiland aan de overkant van de boerderij een heel tentenkamp, inclusief lantaarnpaal en zwembad. Niet dat ik hoop dat het vaker zal gebeuren, maar we hebben toen een fantastische kampweek gehad.
Disclaimer: dit interview vond plaats vóór de Corona-uitbraak, sommige uitingen in dit interview zijn mogelijk dit jaar niet van toepassing vanwege de maatregelen die wij hebben getroffen om ondanks Corona toch op kamp te kunnen.